Od 2002 roku właścicielką pałacu w Chichach jest Leokadia Brudzińska.
Lena Brudzińska
W roku 1968 ukończyła Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej oraz PSM nr 1 w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Ireny Cywińskiej. Swoją drogę artystyczną rozpoczynała w Zespole Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej (istniejącego od 1951 roku). Trafiła na scenę Operetki Warszawskiej i pozostawała jej solistką od 1972 do 1990.
Jej kariera na deskach scenicznych Opery to czołowe role w znanych i popularnych operetkach i musicalach. Występowała w Polsce i za granica.
Repertuar Leokadii Brudzińskiej:
- „Człowiek z La Manchy”, rola drugoplanowa w słynnym broadwayowskim musicalu Mitcha Leigha, będącym jedną z najbardziej wzruszających opowieści o potędze marzeń, o mądrości i głupocie.
- „Zemsta Nietoperza”, Ida – rola drugoplanowa (Adela?) w operetce Johanna Straussa syna. Premiera operetki odbyła się 5 kwietnia 1874 w Theater an der Wien w Wiedniu. Autorami libretta według Henriego Meilhaca i Ludovica Halévyego są Karl Haffner i Richard Genée.
- „Zemsta Nietoperza”, Hanna – rola pierwszoplanowa.
- Musical „The Music Mann”, rola pierwszoplanowa w musicalu z muzyką i tekstem Meredith Willson, na podstawie opowiadania Meredith Willson i Franklina Laceya. Prapremiera miała miejsce w Nowym Jorku 19 grudnia 1957 roku.
- Musical „My chcemy tańczyć”, Natasza – rola drugoplanowa w musicalu radzieckim Andrieja Pietrowa. O tym musicalu można przeczytać: „W latach ideologicznej dyscypliny stosunek władz do musicalu, jako wymysłu zza oceanu, był dalece nieufny. Na szczęście nie groził musical bezpośrednim skażeniem umysłów i skrzywieniem kręgosłupów, wobec czego – od czasu do czasu – pozwalano na jego rodzime adaptacje. Wymagało to jednak transakcji wiązanej: jeden musical amerykański za jeden musical radziecki. Rolę owego muzycznego listka figowego spełniało zazwyczaj dzieło Andrzeja Pietrowa (1977) „My chcemy tańczyć”, ponoć jedyne, które dało się jeszcze słuchać i oglądać”.
- „Życie Paryskie”, rola pierwszoplanowa w operetce francuskiego kompozytora Jacques’a Offenbacha, autora ponad 100 operetek, w tym słynnych „Opowieści Hoffmanna”, „Orfeusza w piekle” czy „Pięknej Heleny”. J. Offenbach (z pochodzenia niemiecki Żyd) wprowadził do operetki kankana.
- „Zamek na Czorsztynie”, Łucja – rola pierwszoplanowa w operze komicznej w 2 aktach autorstwa Karola Kurpińskiego, której premiera odbyła siew 1819 roku. Pełna nazwa opery to Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda lub Zamek na Czorsztynie, czyli Szczęśliwy powrót pod husarskim znakiem. Autorem libretta jest Maciej Z. Borowicz na podstawie Józefa Wawrzyńca Krasińskiego.
- „Hrabina Marica”, Hrabina Marica – rola pierwszoplanowa w operetce Imre Kálmána w trzech aktach z 1924 roku. Premiera miała miejsce w Wiedniu w Theater an der Wien 28 lutego 1924 roku. Libretto zostało napisane przez Juliusa Brammera i Alfreda Grünwalda.
- „Księżniczka Czardasza”, Sylwia – rola pierwszoplanowa w operetce Imre Kálmána w trzech aktach z 1915 roku. Premiera miała miejsce w Wiedniu 13 listopada 1915 roku. Libretto zostało napisane przez Leo Steina i Bélę Jenbacha. Tak opisywane jest powstanie tego utworu:
„Księżniczkę czardasza” Kalman pisał w czasie I wojny światowej; miał wówczas nieco ponad 30 lat i duże doświadczenie w odwiedzaniu wiedeńskich salonów. Dzięki temu środowisko, które sportretował w swoim utworze, mimo że sparodiowane, miało wiele prawdziwych cech. - „ Król walca”, rola pierwszoplanowa w operetce Johanna Straussa syna.
- „Wesele Kreczyńskiego”, rola pierwszoplanowa w rosyjskim utworze Aleksandra Suchowo-Kobylina. Jest to jedna z części komediowej trylogii obyczajowej Aleksandra Wasiljewicza, dramaturga rosyjskiego (1817—1903): „Wesele Kreczyńskiego“ (1855), „Proces“ (1862) i „Śmierć Tariełkina“ (1869). Krytyka rosyjska widzi w nim najlepszego po Gogolu satyryka.
- „Wesoła Wdówka”, Hanna Glawari – rola pierwszoplanowa w operetce Franciszka Lehára w trzech aktach z 1905 roku. Premiera miała miejsce w Wiedniu w Theater an der Wien 30 grudnia 1905 roku. Libretto zostało napisane przez Victora Léon i Leo Steina.
- „Casanowa w Warszawie”, rola pierwszoplanowa w operze Ludomira Różyckiego
- „Noc w Wenecji”, Annina – rola pierwszoplanowa w operetce Johanna Straussa syna w trzech aktach. Premiera miała miejsce 3 października 1883 roku w Berlinie. Libretto zostało napisane przez F. Zella, R. Genée i H. Marischkę.
- „Pan Pickwick”, rola Emilki w musicalu Petra Zděnka i Ivo Fischera będącym filozoficzną opowieścią.
- „Trzej muszkieterowie”, rola Konstancji Bonacieux w musicalu Romana Czubatego z 1975 roku.
- „Zapraszamy na rewię”, rola Ligii w programie składanym w reżyserii Stanisławy Stanisławskiej
- „Skalmierzanki, czyli koniki zwierzynieckie”, rola Wandy w trzyaktowym wodewilu Józefa Baszny (Baschny) (czeskiego pochodzenia), kompozytora, skrzypka, flecisty i dyrygenta, który 20 lat działał we Lwowie jako kapelmistrz katedralny, skrzypek teatralny oraz dawał koncerty na drumli i gdzie też zmarł w 1862 roku.
- „Perichola”, rola Manuelity w operetce Jacques’a Offenbacha Poetyckie i dramatyczne libretto jest autorstwa Henri Meilhac’a i Ludovica Halévy. W muzyce pobrzmiewają echa tonów Mozarta (szczególnie w liście pożegnalnym Perichole), będącego dla Jakuba Offenbacha wzorem kompozytora. Słynna „Aria ze śmiechem” pochodzi z tej operetki.
Dołączamy linki do dwóch arii z Wesołej wdówki F. Lehara zarejestrowanych w 1985 roku.
Franciszek Lehár „Wesoła wdówka” – Operetka Warszawska. Przedstawienie zarejestrowano w 1985r.
Franciszek Lehár „Wesoła wdówka” („Die lustige Witwe”), Finał III aktu – Operetka Warszawska. Przedstawienie zarejestrowano w 1985r.
Razem z Jackiem Labudą wydała płytę długogrającą – longplaya pt. „Księżniczka Czardasza”
Kalman – Księżniczka czardasza
etykieta: Arston ALP030
nośnik: Longplay
Strona 1 – 20:55
- Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria Silvy [Czardasz, czardasz]; Lena Brudzińska
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 03:05 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria [Artystki, artystki]; Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 03:50 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria [Choć na świecie dziewcząt mnóstwo]; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 05:30 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Duet Silvy i Edwina [Nie szukaj szczęścia]; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 05:05 - Księżniczka Czardasza -Akt I – Finał; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 03:25
Strona 2 – 16:50
- Księżniczka Czardasza (opt.) – Walc
(Emmerich Kalman) 01:50 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria [Ach, serce mocniej bije]; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Krystyna Chudowolska) 03:30 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria [Tyle szczęścia w jeden wieczór]; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 06:20 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria [Bo to jest miłość]; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 02:15 - Księżniczka Czardasza (opt.) – Aria [W rytm walczyka serce śpiewa]; Lena Brudzińska, Jacek Labuda
(Emmerich Kalman – Jerzy Jurandot) 02:55
Wykonawcy: Andrzej Chmielowiec (1-2,5), Grupa Wokalna (1-2,5), Orkiestra PRiTV w Łodzi, Jan Pruszak (dyr)
Personel: realizacja nagrań: Wiesław Grzelak, Michał Targowski
foto: Wojciech Kryński
projekt graficzny: Stanisław Żakowski
